zondag 30 oktober 2011

So Halloween- sunday



Wooow.
Dat was een zeer zeer fijn Halloweenfeestje.
Kijk zelf maar even...




Met MissMorrie en MissPerson

Met lieve Pauline...

Met Edward Scissorhands...

Met lieve Elien!

Met Cyster Sam...

Met mijn alleraardigste MissSis...

Met alle Long-Friends

Met een haardvuur en marshmellows.

De DearCollegues en MissSis

Met mijn TX-sis!

Black and white!

MissLil'Sis en ik...

En yeeeyyy! MissMorrie en MissPerson again!

...
Hahahahaa nice huh!

Niks meer aan toe te voegen...

donderdag 27 oktober 2011

Djunsie's birthday- donderdag

Waaaa vandaag is mijn verjaardag!!!
Wooooooohoooooooooo!!!
En we zijn vannacht weer terug gekomen uit Barcelona, dus bij deze...

Alvast een SneakPeak...







In de Sagrada Famiglia.
Daar bedankten we de DearDonor.
Dank je Donor, dat wij daar gezamenlijk konden zijn.







We hingen ook de tourist uit natuurlijk...
BUSTOUR!!!







Ennnnn we aten tapas!






Hahahaha en deze wilde ik je niet onthouden...
Stappen met MissSiss in Barcelona...
Naaaaaa als dat geen geluk is, weet ik het ook niet meer hoor.






Cocktails!!!

zondag 23 oktober 2011

Zo ben je hier, zo ben je daar- zondag


Doei doei!
Ik ben in Barcelona voor een paar dagen!
(Dus geen dinsdag-blog deze week he, ik schrijf weer als ik terug ben!).

Gelukkig zijn MissMorrie, MissPerson en ik al geoefend in de kunst van het tapas-eten, dus dat komt wel goed!



YEEEEEEEEEEEEEEEEYYYYYYYYYY!

vrijdag 21 oktober 2011

Voorbeelden genoeg- vrijdag

De donorweek loopt alweer ten einde.

Het ‘normale’ leven dient zich alweer bijna aan.


Maar toch nog op de valreep een Dank-je-Donor- blogje hoor!!!

Want er is nog wel super cool, heel leuk, waauwie bijzonder mooi Transplant- gerelateerd nieuws, wat ik je niet wil onthouden…


Mijn Dear Dear Long-Friends kwamen MET Z'N ALLEN eten in Het Restaurant!
Waaaaaaaaaaaauwie!



Als staaltje orgaandonatie- promotie kan dat tellen, als je het mij vraagt!


En verder...
Wilde ik je eens laten zien wat mijn longen en ik zoal uitspoken als wij niet op pad zijn om donorvoorlichting te geven of iets van dien aard.

Het Werk Zelf, zeg maar.

Komt- ie he!

Zie hier... mijn DearCollegues...


En wat wij zoal doen...
Hahaha je dacht dat Ziekenhuisland erg was he?
Wel... wij dealen ook met 'pamper-missies'!


Euhm ja... maar verder is het heel normaal daar hoor.
Hahahaa...


Yeeeeeyyyy ik voel me zo'n gezegend mens!
(Hahaha dat klinkt misschien, met het oog op de vorige 2 foto's, een beetje raar, maar het is absoluut waar!

Gewoon gezellig werken en gelukkig zijn.
Wat kan ik dan nog meer wensen?

Lieve Donor, dank je.

donderdag 13 oktober 2011

De dag van J.- donderdag

Hoi J.

Daar ben ik weer, is alweer heel erg lang geleden dat ik je schreef.

Ik wil je gewoon laten weten,

Dat ik je niet ben vergeten.



Ergens kan ik het nog steeds niet geloven.
Dat het allemaal al een jaar geleden is.

Ik herinner mij die dag als de dag van gisteren.


Een nachtmerrie was het.


Die dag, als je me toen had gevraagd hoe ik de wereld zag, het leven…

Dan had ik je een heel cynisch antwoord gegeven.

Eerlijk gezegd,
Die dag geloofde ik er niet meer in.

In wat dan ook.


En nu is het dus een jaar geleden.
Woensdag 13 oktober 2010.

En is alles zo anders.
Maar ook zo hetzelfde.


Vandaag schijnt het zonnetje.

Ik denk dat jij dat bent.



In ieder geval.
Ik zal je nooit vergeten.

Liefs,
Djun




dinsdag 11 oktober 2011

Dat kan nu- dinsdag

Met recht een Wie Had Dat Ooit Gedacht- week!


Misschien herinner je je nog het

‘Opstaan, Opstaan, OPSTAAN’- filmpje…?

Je moest kunnen opstaan van de grond als je naar huis wilde met je nieuwe longen.
Voor mocht je onverhoopt op de grond vallen, dat je dan in ieder geval jezelf weer van de grond kon rapen.

Welnu…

Van de grond is er geraapt.

Op is er gestaan.

Naar huis is er gegaan.


En deze week was het er…

Het Wie Had Dat Gedacht- momentje!


En nee.

Ik ben het nog altijd niet vergeten.
Hoe het was.
En hoe moeilijk het was om na de Transplant ZONDER handen, mijzelf met mijn toen zeer gammele- want al meer dan 6 maanden nauwelijks gebruikte- beenspieren, rechtop te krijgen.

En omdat ik de laatste tijd (blijkbaar, ik verbaas mezelf) nog al van de videoblogjes ben…
Kun je hier onderaan de blog het
Opstaan, Opstaan, OPSTAAN- filmpje 2.0 bekijken.

Er was ook een mentaal Opstaan- moment.

Dat zie je op de foto’s.

Ik werd geïnstalleerd als burgerraadslid voor GroenLinks.
Waaaaa!

En vergeet ook zeker niet de fijne mini- gelukjes, minstens net zo belangrijk!

Met MissMorrie en MissPerson op de bank met thee.

En meer hahaha!

De burgemeester en ik dus... WAAAAAAAAAAAA TE LEUK!


En tot slot... het filmpje!



PS: Sommige lieve lieve volgers kunnen niet reageren... Dat ligt aan Blogger!
Maar ik hoop dat het wellicht nu beter gaat?
Eventueel als anoniem, dat helpt nog wel eens.
xxxxxxxxxxxx!

dinsdag 4 oktober 2011

Die is goed- dinsdag

Jaaaaaaa!!!
We zongen met het raam open!

En… speciaal voor hier…

Hebben we dat ook vastgelegd op camera!!!

Dus dat kan je onderaan de blog bekijken…
(Noot aan Mw Transplantman JR: ik dacht, zelf zingen beats youtube-liedjes…).

Verder…

Was er natuurlijk de broncho, afgelopen vrijdag!

Naaaaa had ik even DIKKE mazzel, toen bleek dat dr. Pocahontas SAMEN MET Transplantman JR hem ging uitvoeren.


2 helden en de longen, all together… kan niet beter zeg ik!

En het kon inderdaad niet beter!


Het was heel mooi vanbinnen.
Dat is nog steeds zo gek om te zien.
De vorige hadden toch meer een zwart en verschrompeld uiterlijk, deze zijn zo mooi roze en gaaf.

Ja echt, ze zijn echt goed.
Dat vond Transplantman JR ook, evenals de resultaten van de CT-scan.


Brengt mij op het volgende punt.

Mijn prioriteiten en waarden.


Ik was namelijk deze week ook bij een fotoshoot voor een niet nader te noemen tijdschrift (je wilt er vast meer over horen haha, komt later, goed?) en kleedde mij om in het bijzijn van welgeteld 6!!! foto-shoot-medewerkers.
Fotograaf, visagiste, styliste, montageman en assistenten.

En dat voltallige groepje slaakte een kreet van afschuw (ja echt, afschuw, lees maar verder, en nee ik overdrijf niet…), bij het zien van mijn *ietwat* gehavende lichaam.

‘JEETJE, DAT JE ONDANKS DÁT NOG ZÓ POSITIEF IN HET LEVEN KAN STAAN ZEG!!!’.



Natuurlijk zei ik dat, als je moet kiezen tussen een paar littekens of DOODGAAN, de keus dan snel gemaakt is hè…

Waarop zij antwoordde:

‘Nouuu
DÁT weet ik niet hoorrrrr…’.



Owwkeeeeejjjj.

Toen was ik wel even blij dat ik mijn prioriteiten nog op orde heb.


Dank je donor, voor het redden van mij leven.
Dank je lieve lieve Transplantmannen en Transplanthandlangers en Master Chirurg,
Dank je,
Dat je mij die littekens gaf en daarmee leven.

MY SCARS ROCK!!!

Deze week ook...

In het park in de zon na de broncho!

En weer in de zon hahaha...

Op naar...

De zon!!!

Plus een heerlijk dagje Amsterdam!


Hahaha ik vind die lantaarnpalen altijd zo mooi hahaha!

Tourist in eigen land, met een boottocht langs een grachtenpand!

Tot slot onze zang-kunsten waaahahahaha!