Wat had ik jou die nieuwe longen en lekker leven met fijne lucht gegund.
Ongelofelijk ongelofelijk dat het niet mocht zijn.
Het maakt mij verdrietig.
Je hebt zo lang gewacht, zo lang gehoopt en gedroomd over hoe het zou zijn...
Ik heb je zo vaak verteld dat het het allemaal meer dan waard zou zijn, Dat je nog even moest volhouden en dan, over een tijdje... Na de Transplant... Dat je dan al zou zijn vergeten hoe het eerst was. Dat je dan zoveel lucht had dat je je niet zou kunnen voorstellen hoe je ooit met zo'n benauwdheid hebt geleefd...
En nu is het over een tijdje En ben je er niet meer.
Steeds zie ik van die superleuke blogs voorbij komen van 'Haak&Smaak'
De Do It Yourself blogs, die verslind ik!
Maar het is bij mij een beetje hetzelfde als hoe ik naar Jamie Oliver op tv kijk... Ik kijk naar die heerlijke gerechten die hij maakt, terwijl ik met een kopje cup a soup op de bank zit.
Is er een lampje stuk? Ik bel MrPapsie! (Waarna MrsMamsie dan meestal komt om het daadwerkelijk te fixen...).
Is er een stop gesprongen? WAAA WAAR ZIT DE METERKAST?!? (Die weet ik inmiddels te vinden!).
Maar ik zal nooit een hamer aanraken.
Tot nu dus. Geinspireerd door mijn Cysters van 'Haak&Smaak', deed ik het zelf.
En ik ben niet ontevreden. Hahaha sterker, ik ben nu he-le-maal over de moon met mijn 'girlpower' hahaha.
Een beetje zoals met rennen.
Gaat ook lekker. We zitten op 4,5 km ongeveer!
Hahaha en ok, het ziet er niet zo uit als onderstaand filmpje. Dat geef ik toe.
Dat hoeft ook niet he.
Hahaha maar ik MOEST -em er wel bijzetten. Dat kon niet anders.