Verdorie- vrijdag

“Without pain, how could we know joy?' This is an old argument in the field of thinking about suffering and its stupidity and lack of sophistication could be plumbed for centuries but suffice it to say that the existence of broccoli does not, in any way, affect the taste of chocolate.” 

(Hazel Grace, The Fault In Our Stars). 



Terwijl ik sapjes drink met de Missen in de zon, 
Sushi-dates hou met lieve Elien, 
Terwijl we met de DearCollegues een workshop cocktails shaken volgen, 
Ik met mijn hoofd op wolkjes zit... 


Ligt onze Cyster nog steeds op de IC, zonder nieuwe longen. 

Dat irriteert mij ZOOOO MATELOOS!

Ik haat het dat broccoli bestaat... wij hebben geen broccoli nodig om chocola te waarderen. 

SO UNIVERSE: 

Als- je- blieft. 

Tijd voor de chocola. 

My Milky way- monday

We gingen water ski-en.

Lees nog maar eens, jaja.
Water. Ski- en.

Niet te geloven
En niet te geloven Hoe. Leuk.



Ik ontbijt (om 7.00 uur 's ochtends!).
Ik zing (en niet alleen in de douche of met het raam open, nee, gewoon OVERAL).
Ik ga fietsend naar het werk.
Ik lust zelfs. appels...

I must be like.... REALLY sick.
Hahaha YEEY.

Vind mij- vrijdag

Vind mij....


Hiii.




En verder heb ik nog het volgende liedje voor je.
Voor de portie 'feel good' op deze dag.

The race is long and in the end, 

It's only with yourself. 

Keep your old love letters, 

Throw away your old bankstatements. 

Love your body

It's the greatest instrument you'll ever own. 

DANCE. 

Daarmee stuur ik je het weekend in...
Enjoy!

Donor hier donor daar- dinsdag

Zie hier, ons kraampje op de introductiemarkt op de Radboud Universiteit in Nijmgen.


Voordat ik er heen ging, had ik wel wat reserves.
Soms heb je dagen dat het lijkt of ineens bijna iedereen bezwaren heeft tegen orgaandonatie.

En dan is het zooo moeilijk om je 'restaurantglimlach'  te behouden!


Maar hoe anders was het hier.
IEDEREEN die we aanspraken was al donor OF is het terplekke geworden.

Zo zei een meisje dat dit jaar aan haar studie geneeskunde begon: 'Als je arts wil worden, is dat wel  je morele plicht denk ik'. En gelijk riep ze haar medestudenten op om hetzelfde te doen.

ZO TOF!

En toen dacht ik:

Yes.
Er IS hoop.
Er ZIJN ongelofelijk veel mooie mensen die iets willen betekenen voor een ander, die zelfs na hun dood een held willen worden.

Wat ben ik trots op deze studenten.

Wat ben ik trots op donoren.

Voet op vasteland- vrijdag

Uitgelaten kom ik thuis van werk (en van de 'afterworkparty'), schop mijn schoenen uit, zet de waterkoker aan voor nog een kopje thee, open mijn laptopje en BAM! Daar is het;

Het besef;

Je krijgt het niet cadeau.



Een Cyster heeft het moeilijk, vecht voor haar leven, wacht met Hoge Nood op nieuwe longen.


Ik staar naar het scherm en het enige wat ik kan denken is;

WHY.

Why oh freaking WHY!

Waarom moet het zo moeilijk zijn,
Waarom moet iemand eerst zooooo diep gaan,
Waar-om!


Ik begrijp het soms gewoon niet.
CF STINKS!!!

Op vakantie staken we, in de kathedraal in Girona, een kaarsje aan voor mijn DearDonor.
Mijn held.

Degene die mij nieuw leven inblies.

MrsMamsie pinkte toen een traantje weg.
'Wij weten het heel goed, wat een geluk ons is gegeven, lieve donor', fluisterde zij zachtjes.


Laat er nu maar snel een oproep zijn voor onze Cyster.
Een held die haar redt.

Alsjeblieft.


Dame, whatever get's you through today, HOU VOL!
Alsjeblieft.

The Sisterhood of the Running Donor Shoes- dinsdag

In oktober willen MissLil’Sis en ik de 10 kilometer in mijn woonplaats gaan uitrennen.

Hahahaa en oktober lijkt ver, maar ik denk dat we nog een hele kluif eraan gaan hebben om dat doel te halen.

Maar goed, we zijn begonnen en dat is al meer dan niets!

Dus zie hier:

The Sisterhood of the Running Donor Shoes!

Verder nog nieuws van bij de Transplantman:

Ik haalde natuurlijk weer mijn eeuwigdurende missie aan, namelijk om de P.rednison te verlagen en jaaaaa! Het mocht!

Hoewel er wel wat kanttekeningen aan verbonden waren:

‘Ok, je mag naar 12,5mg. En je denkt misschien; wat weinig!

Maar dat is wel 1/6 eraf he!

En we blijven tot 2013 op 12,5 zitten!

En ik ga ook in de computer zetten, voor als ik eens op vakantie ben of ziek, voor mijn collega’s, dat ze NIET verder  naar beneden mogen gaan ermee.

Ook al smeek je nog zo hard…’. 

Aldus de T-man.

Hahaha helder.

Al weet ik (en hij ook) wel bijna zeker dat ik niet tot 2013 ga wachten met smeken of ik niet nog wat omlaag kan hahahaha!

Anyway…

Als we maar kunnen rennen.

Yeeeyyy!

Vissen of vlinders- vrijdag

Ok.

Ik beloof dat ik van deze blog niet een plek ga maken waar ik mijmer en dagdroom en waar ik schrijf over niks.
(Oh wacht, dat was het misschien al hahahaha!). 

Nee, het moet wel ergens over gaan, het mag niet te cheesy worden natuurlijk.

Waahahahaa alleen ja, ik heb eigenlijk op dit moment niet echt iets anders te vertellen.
En wat je wil zien, een fotooke van The Lucky Guy hahaha, dat gaat ook nog niet gebeuren.

Dan maar een filmpje.
Haalt het niveau weer wat omhoog...

Call me Al

Dag liefjes, fijn weekend!!!

Daffodils- dinsdag

The strangest thing just happened...





De T-man laat mij binnen in zijn kamertje en ik ga zitten.

T-man: Zooo Djuna, wat zie je er goed uit!

Ik: Dank!

T-man: Je straalt helemaal, je lijkt wel verliefd!

...

T-man: ECHT?

Ik: Ik ZEI niet eens iets!

T-man: Wat LEUK!!! Wat e-nig!


Een meisje kan ook niks meer verbergen tegenwoordig...
Hahahahaha.

De vooravond van alles- vrijdag

Daar zit ik dan. Iedereen is al gaan slapen.

De avond voordat we weer vertrekken naar Nederland, voordat de rest van het leven weer doorgaat.

Wat een dagen... Wat een stilte en tijd voor overdenking.



Lachen
Zingen
Bezinnen
Boeken verslinden -van 'Hypnose' van Lars Kepler tot 'The Fault in our Stars' van John Green-
Risk
Lege accu
Tapas
Boggle
Zwemmen zonder kou
Zon
Pizza in de nacht
Strandwandeling
Zonnebrand
File bij Parijs
Wegdromen
Siesta's
Slippers

Je zou denken dat ik niets liever wil dan hier blijven, bij de Spaanse kassamevrouw die mij elke dag een ander woord leert,
Bij de ondergaande zon die zo zacht en tegelijkertijd helder en fel is als het mooiste schilderij.
Bij de paella en de Crema Catalana.


Soms ben ik blij dat ik niet in de toekomst kan kijken, dan wil ik het liefst dat alles zo blijft en de klok niet verder tikt.

Maar vaker

Kan ik niet wachten.

Ik kan niet wachten op de avonturen die op mij wachten.


Morgen weer naar huis.