Zo fijn dat we bevrijd zijn- zaterdag

Gisteren was zo’n vreemde dag…

We hielden in het restaurant 2 minuten stilte ivm dodenherdenking.

Dat past eigenlijk niet bij elkaar, dacht ik;

De doden herdenken terwijl je lekker zit te smullen en te lachen en te drinken…

Maar het was bizar- gek.

Een heel vreemd moment waarbij het leek of iedereen en alles samenkwam.

Ik had natuurlijk gisteren ook toevallig, als klap op de vuurpijl, een arts als gast die mij na slechts 1 wijntje vroeg  of hij zo onbeleefd mocht zijn om te vragen waarom ik een tracheotomie had gehad.

Toen ik vertelde over de nieuwe longen gebeurde het alweer;

Tranen in zijn ogen; ‘Dat is ongelofelijk fijn, mevrouw, ongelofelijk fijn’.  

Weer zo’n bizar moment.

Wat een vrijheid.

Dank. 

Aan alle strijders voor onze vrijheid;


Dank.


Vrijheid is alles.