Driedubbel dinsdag

Drie dokters bezocht ik vandaag; 

Mijn zoete Suikerdok

en 

De Transplantman met zijn Co-assistent. 

Met de Suikerdok besprak ik hoe ik mij een weg had geworsteld door het Acute A. gerelateerde suikerprobleem en ze sprak de legendarische woorden: 

'20 keer per dag bloedsuiker meten?! 

ACH. JE MAG HET BEST WAT MINDER STRAK DOEN HOOR. Zeker in zulke overmacht situaties'. 

Waahahaha sorry, maar dat kan dus niet he. De neuroot in mij trekt dat niet. 

Je kan niet eerst mijn prioriteitenlijstje omgooien en vervolgens zeggen: 'ACH LAAT MAAR'. 

Hahaha. 

Maar goed. Stiekem is het natuurlijk prima als je suikerdok zegt dat je prachtige curves ook wel wat minder prachtig mogen, in tijden van nood. 

I'll keep it in mind, doc ;). 

Daarna naar de Transplantman die dus een (niet lelijke overigens!) Co-assisitent bij zich had. 

'Heb je er bezwaar tegen als hij meekijkt'? 

Nope, had ik niet. 

We bespraken mijn Vet Goeie Longfunctie en mijn Vet Slechte HB. 

Daar krijg ik een cola infuus voor. 

Verder passeerden de dingen des levens de revue en ik aarzelde, zoals gewoonlijk, geen seconde om mijn tegeltjeswijsheiden met de Co-assistent te delen: 

'Zooo, dus jij gaat de 10 kilometer rennen in april?' (De Co). 

'Euhm ja, dat wel! Maar niet binnen de tijd denk ik hahaha (het moet binnen 1 uur 15 min anders telt het niet).'.

'Oh dat is jammer zeg' (de Co). 

'Nee hoor, dat is niet jammer. Het gaat om de weg er naar toe, niet om de bestemming'.

Hahaha dat was de eerste scheve blik die ik kreeg van de Co. 

Natuurlijk vroeg ik ook naar mijn HbA1c en mijn IgM-anti VCA van de EBV en toen was helemaal het hek van de dam. 

Hij keek mij aan met ogen zo groot als UFO's en ongetwijfeld wist hij wat ik bedoelde, het k-k-kwam er gew-w-woon even niet uit. 

Hij keek hulpeloos naar de T-man, die simpelweg zijn schouders ophaalde; 

Ja. 

Zoiets kun je verwachten van haar. 

Al met al, die waardes waren nog niet bekend en ik mocht gaan. 

Zeer tevree en mij deste meer bewust van mijn contole-freak-kantje dat altijd de kop opsteekt in het ziekenhuis, vertrok ik weer naar het Brabantse land. 

Ach, volgende keer zal ik het wat losser zien, allemaal. 

Ofzo.

Tot slot nog een kleine prijsvraag!

De winnaar krijgt, zoals altijd hier op de blog, eeuwige roem en een virtuele knuffel van mij. 

MissMorrie en ik hielden gezellig een filmavondje. 

De prijsvraag luidt: 

Welke film zagen wij!?!

Succes hahaha!